ΤΟ ΣΑΪΤΕΜΑ

Και χαμήλωσες, ω Φοίβε, από τα ύψη των Ολύμπων των αγνών
προς του χαύνου την πατρίδα, προς τη χώρα των οκνών.
Κ' έπαιξες τη λύρα, ανάβρυσμα παναρμονικών πηγών!
Λόγια σ' απαντήσανε βαρήκοων και περίγελα τυφλών.

Τότε, σα να γύρευες την πλάση να λυτρώσης από μόλυσμα,
κι απ' τ' ακάθαρτα όλα τον αέρα, έριξες τη λύρα, κ' έγινες
σαϊτευτής, και τα σαΐτεψες των ανοήτων τα κοπάδια πέρα ως πέρα.

[Κ.ΠΑΛΑΜΑΣ]